اَلشِّكَالُ [eş-şikâl] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Kösteğe ve pâyvende denir; cem’i شُكُلٌ [şukul]dur, كُتُبٌ [kutub] vezninde; yukâlu: شَدَّ قَوَائِمَ الدَّابَّةِ بِالشِّكَالِ أَيْ بِالْحَبْلِ الْخَاصِّ لَهَا Ve şol ipe denir ki devenin göğüs bağıyla kasık bağının aralığına çekip bend ederler, kezâlik kasık bağıyla karnı altından çekilen kolanın aralığına bağladıkları bağa denir. Ve davarın elleriyle ayakları beynine bağladıkları kısa kösteğe ve pâyvende denir. Ve at kısmının bir ayağı mutlak olarak üç ayağında olan sekile denir ve bunun 'aksine de denir; yukâlu: فَرَسٌ بِهِ شِكَالٌ أَيْ ثَلَاثُ قَوَائِمِهِ مُحَجَّلَةٌ وَالْوَاحِدَةُ مُطْلَقَةٌ وَعَكْسُهُ أَيْضًا Kâle fi’n-Nihâye: “إِنَّهُ عَلَيْهِ السَّلَامُ كَرِهَ الشِّكَالَ فِي الْخَيْلِ” Mütercim der ki Râgib, Mufredât’ta bir ayağıyla bir elinde olmağa tahsîs eylemiştir.

اَلشِّكْلُ [eş-şikl] (şîn’in kesri ve fethiyle) Nisvânın nâz ve şîve ve 'işvesine denir; yukâlu: إِمْرَأَةٌ ذَاتُ شِكْلٍ أَيْ غُنْجٍ وَدَلٍّ وَغَزَلٍ

Yük, ağırlık. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; yolcu eşyası, yolcunun yükü.

اَلثَّقِيلُ [es-sekîl] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve اَلثَّقَالُ [es-sekâl] (سَحَابٌ [sehâb] vezninde) ve اَلثُّقَالُ [es-sukâl] (غُرَابٌ [gurâb] vezninde) Vasflardır, ağır nesneye denir; cem’leri ثِقَالٌ [sikâl] gelir sâ’nın kesriyle ve ثُقْلٌ [sukl] gelir, zammıyla. Ve ثَقِيلٌ [sakîl] bâb-ı râbi’den dahi vasf olur, marazı ağırlaşıp müştedd olan hastaya denir, ثَاقِلٌ [sâkil] gibi, ke-mâ se-yuzkeru.

Tortu.

Ağırlaştırmak. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; على fazla şey istemek, (على, ب) canını sıkmak, usandırmak, ağırlaşmak, harfi şeddeli okumak, ağırlık koymak.

Ağırlık, yük. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; kilo, borç gibi insana ağır gelen şey, çekim, kaçınılmaz külfet.

Ağır olmak. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; yüklemek, ağırlaştırmak, على ağır gelmek, على zor gelmek, ağırlaşmak, (yapmakta) عن yavaş kalmak, zor olmak, güçleşmek.

Ağırkanlı olma. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; ağır olma, harekette yavaşlama, faaliyetin yavaşlaması, muayyen ağırlık, balast, kabalık, işitme kaybı, gaz veya gaz olmayan cisme etki eden çekim kuvveti, yorucu olan her şey.

اَلشَّقْلُ [eş-şakl] (نَقْلٌ [nakl] vezninde) Cimâ’ eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: شَقَلَ الْمَرْأَةَ شَقْلًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا جَامَعَهَا Ve altın tartmak ma’nâsınadır; yukâlu: شَقَلَ الدِّينَارَ إِذَا وَزَنَهُ