s. (pl. اثبات) 1. Firmness of heart, intrepidity. 2. A proof, an evidence. 3. A trustworthy authority. 4. An index of traditions with the names of authorities.

اَلثَّبَتُ [es-sebet] (sâ’nın ve bâ’nın fethiyle) Sâbit-kadem olmak; yukâlu: رَجُلٌ لَهُ ثَبَتٌ عِنْدَ الْحَمْلَةِ أَيْ لَهُ ثَبَاتٌ Ve ثَبَتٌ [sebet] Huccete dahi derler; yukâlu: لَا أَحْكُمُ بِكَذَا إِلَّا بِثَبَتٍ أَيْ بِحُجَّةٍ

Güvenilir, fihrist, güvenilir kişi, liste.

a. As sâbit ثابت , q. v.

iz. ar. Kayıt, tahrîr, yazıp zabtetme: sebt-i defter etmek = deftere kaydetmek.

على ısrar etmek, sağlam bir şekilde durmak, hareketsiz bir şekilde durmak, (karşı) sabretmek, [hadise] gerçek olmak, (bir yerde) kalmak, sabitleşmek, sabit olmak, göstermek, durmak, kanıtlamak, hareket etmemek, ispat etmek, tahakkuk etmek.

İspat etmek. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; tesbit etmek, yerleştirmek, ispatlamak, sabit kılmak, göstermek, devamlı kılmak, kanıtlamak, ortaya koymak, gerçekleştirmek, kadroya almak, güçlendirmek, yapıştırmak, tespit etmek, kararlılığa kavuşturmak, memur vb.nin asaletini onaylamak, saptamak.

(a. i.) : yazma, kaydetme, deftere geçirme.

Sağlam, cesur. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; yiğit, yazma, şecaatli, kayıt etme, geçirme, güvenilir, inanılır, boyun eğmez, görüşü sabit, kitap sonundaki içindekiler, index, işaret vb. liste, kararlı.

اَلسَّبْطُ [es-sebt] (sîn’in fethi ve bâ’nın sükûnuyla ve fethateynle) ve اَلسَّبِطُ [es-sebit] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Kıvırcık olmayan saça denir; yukâlu: شَعْرٌ سَبْطٌ وَسَبَطٌ وسَبِطٌ أَيْ غَيْرُ جَعْدٍ Ve سَبِطٌ [sebit] Masdar olur, ke-mâ se-yuzkeru.