i. 1. İnce un halinde toprak ki, rüzgârla havaya da kalkar, gubâr, rîg: toz toprak, toz duman; toz olmak; toz kalkmak. 2. Her şeyin incesi, un halinde bulunanı: saman tozu, şeker tozu, kuyumcu tozu. 3. sıf. ince toz halinde ilaç ki kağıt parçalarına sarılı olup ekseriya su ile yutulur, sefüf: her yarım saatte bir toz almalı. ≡ sıf. un halinde ince dövülmüş: toz şeker; toz ilaç.

i. 1. İnce un halinde toprak ki, rüzgârla havaya da kalkar, gubâr, rîg: toz toprak, toz duman; toz olmak; toz kalkmak. 2. Her şeyin incesi, un halinde bulunanı: saman tozu, şeker tozu, kuyumcu tozu. 3. sıf. ince toz halinde ilaç ki kağıt parçalarına sarılı olup ekseriya su ile yutulur, sefüf: her yarım saatte bir toz almalı. ≡ sıf. un halinde ince dövülmüş: toz şeker; toz ilaç.

تَوَّزُ [Tevvez] (بَقَّمٌ [bakkam] vezninde) Fâris ülkesinde bir belde adıdır, Tevvec dahi derler, ثِيَابٌ تَوَّزِيَّةٌ oraya mensûbdur; muhaddisînden Muhammed b. 'Abdullâh el-Lugavî ve Ebû Ya’lâ Muhammed b. es-Salt ve İbrâhîm b. Mûsâ ve Ahmed b. 'Alî et-Tevveziyyûn oradandır.

اَلتَّوْزُ [et-tevz] (جَوْزٌ [cevz] vezninde) Galîz olmak ma’nâsınadır; yukâlu: تَازَ الشَّيْءُ يَتُوزُ تَوْزًا إِذَا غَلُظَ

اَلتُّوزُ [et-tûz] (tâ’nın zammıyla) Tabî’at ve huluk ve seciyyet ma’nâsınadır; yukâlu: لَهُ تُوزٌ حَسَنٌ أَيْ طَبِيعَةٌ وَخُلُقٌ Ve bir şecer adıdır. Ve asl ve bünyâd ma’nâsınadır; yukâlu: هُوَ مِنْ تُوزٍ كَرِيمٍ أَيْ أَصْلٍ Ve şol tahtaya denir ki çocuklar onunla كُجَّةٌ [kuccet] dedikleri la’ib oynarlar. Ve تُوزٌ [Tûz] Semîrâ’ ile Feyd beyninde bir mevzi’ adıdır; muhaddisînden Muhammed b. Mes’ûd et-Tûzî oraya mensûb olmak melhûzdur.

s. See طوز tuz.

vulg. toz (for دوز) A level spot.

s. 1. Dust. 2. A powder. 3. Any thing very small like dust.

s. 1. Nature, disposition. 2. Origin, race, family.