اَلتَّلَقِّي [et-telakkî] (تَفَعُّلٌ [tefa’’ul] vezninde) ve اَلْإِلْتِقَاءُ [el-iltikâ’] (إِفْتِعَالٌ [ifti’âl] vezninde) Bunlar da bir nesneye karşı tesâdüf edip görmek ma’nâsınadır; yukâlu: تَلَقَّاهُ وَالْتَقَاهُ بِمَعْنَى لَقِيَهُ Ve اِلْتِقَاءٌ [iltikâ’] Müşâreket için olur; tekûlu: إِلْتَقَيْنَا أَيْ لَاقَيْنَا Ve تَلَقِّي [telakkî] Bir nesneyi karşıya almak ve karşılamak ma’nâsına olmakla kabûl eylemek ma’nâsında isti’mâl olunur; ve minhu yukâlu: تَلَقَّتِ الْمَرْأَةُ إِذَا عَلِقَتْ