iz. ar. cm. tazyîkât [ضيق zîk’den ms. tef‘îl] 1. Darlaştırma, sıkıştırma: yaya kaldırımlarını tevsî‘ etmekle şoseyi tazyîk ettiler. 2. Sıkıştırma, icbâr etme: bir sened yazıp kendisini mühürlemeye tazyîk etmiş. 3. Sıkıntı ve ıztırâb verme: alacaklılar kendisini çok tazyîk ediyorlar; eski zamanda mücrimleri çok tazyîk ederlerdi. O kadar tazyîkâta insan dayanamayıp, hilâf-ı vâki‘ ikrârda bulunmakla kendi kendilerine iftirâ edenler de olurdu.

اَلتَّضْيِيقُ [et-tadyîk] Bu dahi dar kılmak ve daraltmak ma’nâsınadır; yukâlu: ضَيَّقَهُ بِمَعْنَى أَضَاقَهُ

vn. 1. A making very narrow. 2. A squeezing and pressing severely. 3. A making very tight. 4. A cross-questioning, threatening, or torturing, in order to extract information. 5. A reducing a besieged place to straits.