اَلتَّسْعُ [et-tes’] (tâ’nın fethi ve sîn’in sükûnuyla) Bir nesnenin dokuzda birin almak yâhûd dokuzuncu olmak; yukâlu: تَسَعْتُ الْقَوْمَ أَتْسَعُهُمْ إِذَا أَخَذْتَ تُسْعَ أَمْوَالِهِمْ أَوْ كُنْتَ لَهُمْ تَاسِعًا

اَلتِّسْعُ [et-tis’] (kezâlik kesri ile) Mü’ennesi. Ve تِسْعٌ [tis’] Kezâlik deve suvarma günlerinden bir gündür.

اَلتُّسْعُ [et-tus’] (tâ’nın zammıyla) ve اَلتَّسِيعُ [et-tesî’] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Küsûr-ı a’dâddandır ki dokuz cüz’den bir cüz’e denir, dokuzda bir ta’bîr olunur; yukâlu: أَخَذَ تُسْعَهُ وَتَسِيعَهُ أَيْ جُزْءًا مِنْ تِسْعَةٍ

s. A ninth part, a ninth.

اَلتُّسَعُ [et-tusa’] (صُرَدٌ [surad] vezninde) Ayın yedinci ve sekizinci ve dokuzuncu gecesine denir. Şârihin beyânı üzere ayın ibtidâ ve ikinci ve üçüncü gecesine غُرَرٌ [gurer] ve dördüncü ve beşinci ve altıncısına نُفَلٌ [nufel] ve yedinci ve sekizinci ve dokuzuncusuna تُسَعٌ [tusa’] ıtlâk olunur.

اَلتَّسْعُ [et-tes’] (tâ’nın fethiyle) Bir şey’in dokuzda birini almak yâhûd bir cemâ’ate dokuzuncu olmak ma’nâsınadır yâhûd kendisiyle onları dokuz nefer kılmak ma’nâsınadır; yukâlu: تَسَعَهُمْ تَسْعًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ وَالثَّانِي إِذَا أَخَذَ تُسْعَ أَمْوَالِهِمْ أَوْ كَانَ تَاسِعَهُمْ أَوْ صَيَّرَهُمْ تِسْعَةً بِنَفْسِهِ

Dokuzda bir. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; 9/, dokuzda bir (1/9).

Dokuz. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; .

ad. ar. Dokuzda bir, dokuz cüzde bir cüz.

a. fem of تسعه Nine (feminine things).