s. 1. Dung, faeces. 2. Dirt. 3. Scoriae, slag.

اَلْبَوْقُ [el-bevk] (bâ’nın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Belâ ve âfet erişmek; yukâlu: بَاقَتْهُمُ الدَّاهِيَةُ تَبُوقُهُمْ بَوْقًا إِذَا أَصَابَتْهُمْ

i. 1. İnsan ve hayvan tersi, kazûrat, gâyt, necis. 2. Pislik, murdarlık. 3. mc. Kötü bir hareketin neticesi, zarar

s. n. u. بوقە (pl.ابواق، بیقان، بوقات ) A horn or trumpet, also, the sound of one. 2. The conchshell. 3. A blab; one who cannot hold counsel. 4. Nonsense.

اَلْبَوْكُ [el-bevk] (bâ’nın fethiyle) Erkek hayvân dişiye aşmak ma’nâsınadır; yukâlu: بَاكَ الْحِمَارُ الْأَتَانَ بَوْكًا إِذَا نَزَا عَلَيْهَا Ve iki avuç içre mühre gibi yuvalak nesneyi beri öte yuvalayıp döndürmek ma’nâsınadır; yukâlu: بَاكَ الْبُنْدُقَةَ إِذَا دَوَّرَهَا بَيْنَ رَاحَتَيْهِ Ve nesne satmak yâhûd satın almak ma’nâsınadır; yukâlu: بَاكَ الْمَتَاعَ إِذَا بَاعَهُ أَوِ اشْتَرَاهُ Ve su çıkmak için suyun gözüne ağaç makûlesini sokup beri öte oynatıp karıştırmak ma’nâsınadır; yukâlu: بَاكَ الْعَيْنَ إِذَا ثَوَّرَ مَاءَهَا بِعُودٍ وَنَحْوِهِ لِيَخْرُجَ Ve cimâ’ eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: بَاكَ الْمَرْأَةَ إِذَا جَامَعَهَاVe bir nesne karış muruş olmak ma’nâsınadır; yukâlu: بَاكَ الْأَمْرُ إِذَا اخْتَلَطَ Ve bir kavmin re’y ve endîşeleri 'Arab saçı gibi şûrîde ve muhtelit olup bir vechile mahrec-i savâbdan ‘âciz olmak ma’nâsınadır; yukâlu: بَاكَ الْقَوْمُ رَأْيَهُمْ إِذَا اخْتَلَطَ عَلَيْهِمْ فَلَمْ يَجِدُوا مَخْرَجًا Ve بَوْكٌ [bevk] Kerre yâhûd şey’ ma’nâsına isti’mâl olunur; yukâlu: أَوَّلَ بَوْكٍ أَيْ أَوَّلَ مَرَّةٍ أَوْ شَيْءٍ

(çalgı) çalmak, (çalgı) üflemek, klakson çalmak, nefesli saz çalmak.

(a. i.) : boru; düdük

(a. i.) : 1 . fenâlık, düşmanlık, keder ve belâ meydana getirme. 2) musiybet, felâket. 3) izinsiz ve habersiz olarak bîr yere apansızın gelme 4) çalıp çırpma. 5) s. yalan söz. 6) i. boşboğaz [adam]. 7) şiddetli yağmur.

Trompet, boru, korna, nefesli çalgı, düdük, borazan, megafon. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; hainlik, klakson, saksofon, ihanet, hıyanet.

اَلْبُوقُ [el-bûk] (bâ’nın zammıyla) Boruya ve nefîre denir ki düdük gibi çalarlar. Ve bâtıl ve beyhûde nesneye ıtlâk olunur; yukâlu: جَاءَ بِالْبُوقِ أَيْ بِالْبَاطِلِ Ve düzme sırf yalan söze ıtlâk olunur; yukâlu: نَطَقَ بُوقًا أَيْ زُورًا Ve aslâ sır saklamaz olan şahsa ıtlâk olunur; bunda fethle da zebân-zededir. Ve değirmencilerin kuş minkârı şeklinde çaldıkları boruya denir, Bektâşîlerin boynuzları gibi; müfredleri بُوقَةٌ [bûkat]tır. Ve بُوقَةٌ [bûkat] Birden nüzûl eden boğanaklı yağmura denir yâhûd pek şedîd ve münker yağmura denir; cem’i بُوَقٌ [buvak] gelir, صُرَدٌ [surad] vezninde; tekûlu: أَصَابَتْنَا بُوقَةٌ مِنَ الْمَطَرِ أَيْ دُفْعَةٌ مِنْهُ شَدِيدَةٌ أَوْ مُنْكَرَةٌ