اَلْبَكُّ [el-bekk] (bâ’nın fethi ve kâf’ın teşdîdiyle) Bir nesneyi yırtmak ma’nâsınadır; yukâlu: بَكَّ الثَّوْبَ بَكًّا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا خَرَقَهُVe dağıtmak ma’nâsınadır; yukâlu: بَكَّ الشَّيْءَ إِذَا فَرَّقَهُ Ve bir nesneyi fesh ve tebâh eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: بَكَّ الشَّيْءَ إِذَا فَسَخَهُ Nüshalarda bu mükerreren vâki’ olmuştur. Ve mecliste bir adama sıkıştırıp müzâyaka vermek ma’nâsınadır; yukâlu: بَكَّ فُلَانًا إِذَا زَاحَمَهُ Bu sûrette tefrîk ma’nâsıyla beynlerinde zıddiyyet olur. Şârihin beyânına göre أَوْ زَحَمَهُ ‘unvânı zâ’iddir, zîrâ zahm ve müzâhame bir ma’nâyadır. Ve mütekebbir ve müdemmig kimsenin nahvet ve dimâgını redd ile aşağılatmak ma’nâsınadır; yukâlu: بَكَّ فُلَانًا إِذَا رَدَّ نَخْوَتَهُ وَوَضَعَ Ve bir kimsenin boynunu kırmak ma’nâsınadır; yukâlu: بَكَّ عُنُقَهُ إِذَا دَقَّهَا Ve fakr ve ihtiyâca uğramak ma’nâsınadır; yukâlu: بَكَّ الرَّجُلُ إِذَا افْتَقَرَ Ve bahâdırlıktan nâşî ten-perver olmamakla vücûd huşûnetli sert olmak ma’nâsınadır; yukâlu: بَكَّ الرَّجُلُ إِذَا خَشُنَ بَدَنُهُ شَجَاعَةً Ve çalışıp çabalayarak yâhûd kesret ve ilhâh üzere cimâ’ eylemekle hatuna zahmet verip bî-tâb eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: بَكَّ الْمَرْأَةَ إِذَا جَهَدَهَا جِمَاعًا

اَلْبَكُّ [el-bekk] (bâ’nın fethi vekâf’ın kezâlik teşdîdiyle) Bir kimsenin boynuna bir nesne ile vurmak; tekûlu: بَكَّ عُنُقَهُ إِذَا دَقَّهَا

1. Gaga şeklinde olan envâ’-ı edevât uçları.
2. Bir şeyin sivri ucu.
3. hava gazı lambalarının iştial mahalli.