iz. ar. cm.: eb’ad. Uzaklık, ba’îd olma, kurb zıddı: on fersah bu’dunda; bu’d-ı mesâfe, mesâfe ve aralık uzaklığı. [bu’d ve mesâfe dememeli.]

اَلْبَعَدُ [el-ba’ad] (fethateynle) Bu dahi ırak olmak ma’nâsınadır; yukâlu: بَعِدَتِ الدَّارُ بَعَدًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ ضِدُّ قَرُبَتْ Ve helâk olmak ma’nâsınadır; yukâlu: بَعِدَ الرَّجُلُ بَعَدًا إِذَا هَلَكَ Ve بَعَدٌ [ba’ad] Irak ma’nâsına olur ki mübâlagaten vasf bi’l-masdardır; yukâlu: مَنْزِلٌ بَعَدٌ أَيْ بَعِيدٌ

Halen, sonra, daha sonra, ileri bir zamanda, ardından, arkasından, bunun üzerine, henüz, hâlâ, daha, henüz (cümle sonunda).

zz. Sonra, bazı terkîbât-ı Arabiyede bulunur. Bâde’z-zuhr = öğleden sonra; bâ’de’ttaam = yemekten sonra

[mud.kul.] …dan sonra, …e ilaveten, اَنْ …yaptıktan sonra, … den sonra, … dikten sonra, … in akabinde, daha sonra.

عن uzak durmak, عن uzaklaşmak. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; uzak olmak, olanaksız olmak, عن, kaçınmak, gitmek, yaklaşmamak, sakınmak, sokulmamak, korunmak.

Uzaklaştırmak, hariç tutmak, yok etmek. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; imkansız kılmak, sınırdışı etmek, uzak tutmak, sürgün etmek, götürmek, sürmek, izole etmek, kovmak, ayırmak, dışarı atmak, tecrit etmek, soyutlamak, yalıtmak, arıtmak, ayrı tutmak, elemek, çıkarmak, sürgüne göndermek, uzağa koymak, bir yerden sürmek, atmak, bertaraf etmek, elimine etmek, gidermek, dahil etmemek, dışında tutmak, dışlamak.

(a. i. c. : eb’âd) : 1) uzaklık.

Uzaklık, boyut, mesafe, aralık. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; buut, ara, menzil, müddet, fasıla, interval, ebat.

Sonra, daha sonra, henüz.