i. fa. Yaprak, varak: برگ كل berg-i gül = gül yaprağı; گل صد بركgül-i sad-berk = bir nev’i gül; برگ و بار berg ü bâr = yaprak ve meyve

sıf. tka. 1. Pek katı, sert. 2. Sağlam, metin, muhkem ≡ h. Pek sağlam olarak [“pek” lafzı bunun muhaffefi olsa gerektir.]

بِرَكٌ [Birek] (عِنَبٌ ['ineb] vezninde) Basra’da bir sokak adıdır.

اَلْبِرْكُ [el-birk] (bâ’nın kesriyle) Bu dahi havuza denir. Ve Mekke ile Zebîd miyânında bir mevzi’ adıdır. Ve Necd’de Benû ‘Ukayl yurdunda bir su adıdır. Ve Mecâze’de bir mevzi’dir. Ve dîger iki mevzi’ adıdır.

بُرَكُ [burek] (زُفَرُ [zufer] vezninde) Şehr-i zi’l-hiccenin ism-i kadîmidir. Ve 'Avf b. Mâlik b. dubey’a lakabıdır. Ve بُرَكٌ [burek] Korkak, cebân ma’nâsınadır. Ve kâbûs ma’nâsınadır ki uykuda 'ârız olan ağırlıktır, ağır basma ta’bîr olunur.

اَلْبُورَكُ [el-bûrek] بُورَقٌ [bûrak] vezninde ve mürâdifidir ki mâddesinde beyân olundu.

اَلْبَرْكُ [el-berk] (bâ’nın fethi ve râ’nın sükûnuyla) Şol develerdir ki çok olup çökmüş olalar; cem’i بُرُوكٌ [burûk] gelir. Ve بَرْكٌ [berk] (kezâlik) Göğüse derler, sadr ma’nâsına.

اَلْبِرَكُ [el-birek] (bâ’nın kesri ve râ’nın fethiyle) Cem’i. Ba’zılar eyitti: Havza بِرْكَةٌ [birket] dedikleri ona su ikâmet ettiğinden ötürüdür.

بِرْكٌ [Birk] (bâ’nın kesri ile ve râ’nın sükûnuyla) Nâhiye-i Yemen’de bir mevzi’in ismidir.