iz. ar. Gönül, kalp, hâtır: خلوص بال hulûs-ı bâl = hulûs-ı kalp; حضور بال huzûr-ı bâl = rahat, cem’iyyet-i hâtır; فارغ البال fârigu’l-bâl, endişesiz.

iz. ar. Gönül, kalp, hâtır: خلوص بال hulûs-ı bâl = hulûs-ı kalp; حضور بال huzûr-ı bâl = rahat, cem’iyyet-i hâtır; فارغ البال fârigu’l-bâl, endişesiz.

İşemek. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; idrar çıkarmak, küçük aptes yapmak.

iz. ar. Gönül, kalp, hâtır: خلوص بال hulûs-ı bâl = hulûs-ı kalp; حضور بال huzûr-ı bâl = rahat, cem’iyyet-i hâtır; فارغ البال fârigu’l-bâl, endişesiz.

İşe yaramaz, kullanmaktan eskimiş, çürük, külüstür, modası geçmiş, eski.

Eski, harap, çürümüş. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; külüstür, ihtiyar, yaşlı, aşınmış, eskimiş, köhne, modası geçmiş, eski moda.

(a. i.) : 1) kalb, yürek, gönül; hatır. Fârig-ül-bâl : kaygısız. Ferîh-ül-bâl : gönlü rahat. Hâlis-ül-bâl : yüreği rahat, temiz. Mâ-fil-bâl : murat, istek. Münkesir-ül-bâl : gücenik. Müşev-veş-ül-bâl : niyeti bozuk. Selîm-ül-bâl : temiz yürekli. 2) çok zaman “Kızıldeniz” in Habeş sahillerinde bulunduğu rivayet edilen gayet büyük ve pullu bir balık.

(f. i.) : 1) kanat. Güşâde-bâl : kamdı açmış. 2) kol. (bkz. : cenah). 3) boybos. 4) üst, yukarı, (bkz. : bâlâ).

(a. e.) : -île mânâsına gelip, eklendiği kameriye harfleriyle başlıyan kelimeleri zarf yapar.

Yığınla.