اَلْأَرْضُ [el-ard] (hemzenin fethi ve râ’nın sükûnuyla) Yere denir, zemîn ma’nâsına. Mü’ennes ve ism-i cinstir, ‘alâ-kavlin cem’dir, müfredi mesmû’ değildir. Gerçi hakkı أَرْضَةٌ [ardat] demektir, lâkin gayr-i mesmû’dur. Cem’i أَرْضَاتٌ [ardât] gelir hemzenin fethi ve râ’nın sükûnuyla ve أُرُوضٌ [urûd] gelir hemzenin zammıyla ve أَرَضُونَ [aradûn] gelir fethateynle ve آرَاضٌ [ârâd] gelir, أَهْلٌ [ehl] ve آهَالٌ [âhâl] gibi ve أَرَاضِي [arâdî] gelir gayr-i kıyâs üzere, gûyâ ki آرَاضٌ [ârâd] cem’idir. Ve أَرْضٌ [ard] Davar kısmının ayaklarının aşağısına ıtlâk olunur. Ve her alçak ve aşağı nesneye ıtlâk olunur. Ve zükâm 'illetine denir; yukâlu: أَخَذَهُ الْأَرْضُ أَيِ الزُّكَامُ Ve silkinmeğe ve sarsılmağa denir, نُفْضَةٌ [nufdat] ma’nâsına. Ve titremeğe denir. Kâle’ş-şârih وَمِنْهُ قَوْلُ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا hأَزُلْزِلَتِ الْأَرْضُ أَمْ بِي أَرْضٌh أَيْ نُفْضَةٌ وَرِعْدَةٌ Ve 'Arablar kadh ve zemm ve düşnâm mevki’inde لاَ أَرْضَ لَكَ derler, لَا أُمَّ لَكَ dedikleri gibi.