mz. eder. ft. 1. Eylemek, yapmak, kılmak, fiile getirmek: iyilik etmek, fenâlık etmek. 2. İşlemek, yapmak, i‘mâl etmek: tilki postundan kürk ederler; binanın üstünü kubbe etmeli. [bu mana ile İstanbulca mr.] 3. Bir fiil ve harekette bulunmak, amel etmek: edepsiz ettiğini bulur; etme dedim sana dinlemedin; bu adamla nasıl edeceğiz? O işi nasıl ettiniz? 4. Hâsıl etmek, tutmak, varmak: iki defa iki dört eder; üç defa beş ne eder? Çiftliğin beş senelik vâridâtı çok para eder. 5. Değmek, kıymetinde olmak: bu tay ne eder? Elli lira eder – masâdır-ı Arabiyeye iltihâk ederek, mastarın binasına göre müteaddi ya lâzım veya mutavaat binalı ef‘âl-i mürekkebe teşkil eder: celb etmek, duhûl etmek, in‘ikâs etmek gibi. – mükerrer müteaddîsi “ettirmek” ve meçhulleri “edilmek”, “ettirilmek” dahi böyle kullanılır. “olmak”, “olunmak” mahall-i isti‘mâli ayrıdır. Bkz. اولمق olmak, اولنمق olunmak.