Çay tabağı. (* Iğdır -Kars.)

(a. i.) : sazın en ince teli.

(f. i.) : alt, aşağı, (bkz. : taht).

hc. fa. altta, alta: زير زمين zîr-i zemîn = yer altında; زير خاكه كيردى zîr-i hâke girdi = toprak altına; zîr-i idâresinde = idâresi altında. ≡ i. Alt: zîr ü bâlâya bakıp. ≡ sıf. Aşağıki, alt, bâlâ mukâbili: mahâlle-i zîr.

hc. fa. altta, alta: زير زمين zîr-i zemîn = yer altında; زير خاكه كيردى zîr-i hâke girdi = toprak altına; zîr-i idâresinde = idâresi altında. ≡ i. Alt: zîr ü bâlâya bakıp. ≡ sıf. Aşağıki, alt, bâlâ mukâbili: mahâlle-i zîr.

s. 1. The lower or lowest part, the bottom of a thing. 2. The under part of a thing. 3. The space under or below a thing. 4. The downwards direction. 5. The vowel-point esere (kesra). 6. The treble string or wire of a lute; a treble note in music. 7. Any thing placed under another thing.

s. (fem. ظئرە pl. ظؤور ظؤار،) One who fosters or nurses the child or young of another.

hc. fa. altta, alta: زير زمين zîr-i zemîn = yer altında; زير خاكه كيردى zîr-i hâke girdi = toprak altına; zîr-i idâresinde = idâresi altında. ≡ i. Alt: zîr ü bâlâya bakıp. ≡ sıf. Aşağıki, alt, bâlâ mukâbili: mahâlle-i zîr.

hc. fa. altta, alta: زير زمين zîr-i zemîn = yer altında; زير خاكه كيردى zîr-i hâke girdi = toprak altına; zîr-i idâresinde = idâresi altında. ≡ i. Alt: zîr ü bâlâya bakıp. ≡ sıf. Aşağıki, alt, bâlâ mukâbili: mahâlle-i zîr.

s. A buzzing or whizzing sound.

a. Buzzing, whirring.

اَلظِّئْرُ [ez-zi’r] (zâ’nın kesri ve hemzenin sükûnuyla) Şol hatuna ve sâ’ir hayvâna denir ki gayrın veledine yakılıp emzirir ola. İnsânda olana dâye ve süt anası ta’bîr olunur, lâkin süt anasından e’ammdır, zîrâ ظِئْرٌ [zi’r] zeker ve ünsâya ıtlâk olunur. Cem’i أَظْؤُرٌ [ez’ur] gelir, أَفْلُسٌ [eflus] vezninde ve أَظْئَارٌ [ez’âr] gelir, أَبْيَارٌ [ebyâr] vezninde ve ظُؤُورٌ [zu’ûr] ve ظُؤُورَةٌ [zu’ûret] gelir zâ’ların zammıyla ve ظُؤَارٌ [zu’âr] gelir, رُخَالٌ [ruhâl] vezninde ve ظُؤْرٌ [zu’r] gelir, zâ’nın zammıyla. Kâle’ş-şârih ve fi’n-Nihâye: وَمِنْهُ حَدِيثُ سَيْفِ الْقَيْنِ ظِئْرُ إِبْرَاهِيمَ ابْنِ النَّبِيِّ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ وَهُوَ زَوْجُ مُرْضِعَتِهِ Ve minhu hadîsu 'Ömer radıyallâhu ‘anhu: “أُعْطِي رُبَعَةً يَتْبَعُهَا ظِئْرُهَا” أَيْ أُمُّهَا وَأَبُوهَا Ve ظِئْرٌ [zi’r] Köşkün rüknüne ıtlâk olunur; yukâlu: شَيَّدَ ظِئْرَ الْقَصْرِ أَيْ رُكْنَهُ Ve binâlarda kirişleme ve ok ta’bîr ettikleri büyük direğe ıtlâk olunur ki üzerine direkleri vaz’ olunmak için duvarın bir yanına üstüvâr olunur.

اَلظِّئْرُ [ez-zi’r] (zâ’nın kesri ve hemzenin sükûnuyla) Dâye, murdi’a ma’nâsına.

s. (pl. ضروع) 1. A strand of a rope. 2. A fellow, a peer.

اَلذِّرْءُ [ez-zir’] (zâl’ın kesri ve râ’nın sükûnuyla) اَلْمَخْلُوقُ [el-mahlûk]. Ve fi’l-hadîsi: “ذَرْءَ النَّارِ” أَيْ أَنَّهُمْ خُلِقُوا لَهَا وَمَنْ قَالَ ذَرْوَ النَّارِ بِغَيْرِ هَمْزَةٍ أَرَادَ أَنَّهُمْ يَذَرُونَ أَيْ يُتْرَكُونَ فِي النَّارِ