اَلنَّجْشُ [en-necş] (nûn’un fethi ve cîm’in sükûnuyla) Metâ’ sâhibi müşterîye metâ’ını medh ve vasf ederken tervîc için bir âher kimse dahi sâhibine muvâfakat eylemek ya’nî berâberce medh ve vasf eylemek ma’nâsınadır. ‘Alâ-kavlin iştirâsı matlûbu değil iken ziyâde paha ile satılmak için musanna’ olmak üzere metâ’a ziyâde paha ile müşterî olmak ma’nâsınadır, tâ ki metâ’-ı mezbûre nâzır olan o pahaya giriftâr ola. Ve ‘alâ-re’yîn nâsı bir metâ’dan zemm ve kadh ile tenfîr edip metâ’-ı âhere sarf ve imâle eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: نَجَشَ الرَّجُلُ فِي الْبَيْعِ نَجْشًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا وَاطَأَ رَجُلاً يُرِيدُ بَيْعًا أَنْ يَمْدَحَهُ أَوْ هُوَ أَنْ يُرِيدَ الْإِنْسَانُ أَنْ يَبِيعَ بِيَاعَةً فَيُسَاوِمَهُ الْآخَرُ فِيهَا بِثَمَنٍ كَثِيرٍ لِيَنْظُرَ إِ��َيْهِ نَاظِرٌ فَيَقَعَ فِيهَا أَوْ أَنْ يُنَفِّرَ النَّاسَ عَنِ الشَّيْءِ إِلَى غَيْرِهِ Kâle’ş-şârih ve fi’l-hadîs: hأَنَّهُ نَهَى عَنِ النَّجْشِ فِي الْبَيْعِh Ve نَجْشٌ [necş] Sayd olunacak cânveri ürkütüp yerinden kaldırmak ma’nâsınadır. Ve bu ma’nâ-yı mevzû’udur; yukâlu: نَجَشَ الصَّيْدَ إِذَا أَثَارَهُ Ve bir nesneyi araştırıp yerinden depretmek ma’nâsınadır; yukâlu: نَجَشَ الشَّيْءَ إِذَا بَحَثَ عَنْهُ وَاسْتَثَارَهُ Ve biriktirmek ma’nâsınadır; yukâlu: نَجَشَهُ إِذَا جَمَعَهُ Ve istihrâc ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: نَجَشَ الشَّيْءَ إِذَا اسْتَخْرَجَهُ Ve âteş yakmak ma’nâsınadır; yukâlu: نَجَشَ النَّارَ إِذَا أَوْقَدَهَا Ve sür’at eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: مَرَّ فُلاَنٌ يَنْجُشُ أَيْ يُسْرِعُ