(a. i.) : ölüm, ecel.

(a. i.) : 1) çekip çıkarma. 2) şerefe içilen kadeh.

اَلنَّخْبُ [en-nahb] (nûn’un fethi ve hâ’nın sükûnuyla) Cimâ’ eylemek, ‘alâ-kavlin cimâ’ envâ’ından bir türlü cimâ’ eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: نَخَبَ الْمَرْأَةَ نَخْبًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ وَاْلأَوَّلِ إِذَا نَكَحَهَا أَيْ جَامَعَهَا أَوْ هُوَ نَوْعٌ مِنْهُ Ve نَخْبٌ [nahb] Isırmak ma’nâsınadır; yukâlu: نَخَبَتِ النَّمْلَةُ نَخْبًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا عَضَّتْ Ve bir nesneyi çekip taşra çıkarmak ma’nâsınadır; yukâlu: نَخَبَ الشَّيْءَ إِذَا نَزَعَهُ

vn. & s. A weeping most violently; violent weeping.

vn. & s. A bumper drunk to a dear friend.

vn. & s. A drawing out, extracting; extraction.

اَلنَّحْبُ [en-nahb] (nûn’un fethi ve hâ’nın sükûnuyla) Nezr etmek; tekûlu minhu: نَحَبْتُ أَنْحُبُ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ Ve cidd ve cehd ile seyr etmek; yukâlu: سَارَ فُلَانٌ عَلَى نَحْبٍ إِذَا سَارَ فَأَجْهَدَ السَّيْرَ كَأَنَّهُ خَاطَرَ عَلَى شَيْءٍ فَجَدَّ Ve نَحْبٌ [nahb] Bir nesnenin vaktine ve müddetine dahi derler; yukâlu: قَضَى فُلَانٌ نَحْبَهُ إِذَا مَاتَ Ve Ebû 'Amr eyitti: نَحْبٌ [nahb] seyr-i serî’a da derler, نَعْبٌ [na’b] gibi, 'ayn-ı mühmele ve bâ-i muvahhade ile.

اَلنَّخْبُ [en-nahb] (nûn’un fethi ve hâ’nın sükûnuyla) Çekmek, nez’ ma’nâsına; yukâlu: نَخَبْتُهُ أَنْخَبُهُ مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ Ve نَخْبٌ [nahb] Cimâ’ etmek ma’nâsına da gelir; yukâlu: إِسْتَنْخَبَتِ الْمَرْأَةُ إِذَا أَرَادَتِ الْجِمَاعَ