اَلْقَزَمُ [el-kazem] (kâf’ın ve zâ-yı mu’cemenin fethiyle) Bir kimse denî’ ve hakîrü’l-vücûd olmak ma’nâsınadır ki denâ’et-i zâhire vü bâtınayı câmi’ olmaktan 'ibarettir; 'alâ-kavlin devâbb ve mevâşî kısmında قَزَمٌ [kazem] hurde ve sagîrü’l-cism olmak ve insânda ahlâkı buhl ve denâ’et ve irtikâb makûlesi evsâfla hakîr ve kemter olmaktan 'ibârettir; yukâlu: قَزِمَ الرَّجُلُ قَزَمًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ وَهُوَ الدَّنَاءَةُ وَالْقَمَاءَةُ أَوْ هُوَ صِغَرُ الْجِسْمِ فِي الْمَالِ وَصِغَرُ الْأَخْلَاقِ فِي النَّاسِ Ve قَزَمٌ [kazem] Fürû-mâye ve sefile ve rüzâl-i nâsa denir. fi’l-asl masdar olmakla müfred ve cem’i ve müzekker ve mü’ennesi müsâvîdir Ve 'inde’l-ba’z tesniye ve mü’ennes ve cem’i dahi gelir, vasfiyyet i’tibârıyla; yukâlu: رَجُلٌ وَامْرَأَةٌ وَرِجَالٌ وَنِسَاءٌ قَزَمٌ وَيُقَالُ رَجُلَانِ قَزَمَانِ وَامْرَأَةٌ قَزَمَةٌ وَرِجَالٌ أَقْزَامٌ وَقُزَامَى وَقُزُمٌ بِضَمَّتَيْنِ وَنِسَاءٌ قَزَمَاتٌ Kâle’ş-şârih ve minhu hadîsu 'Alî kerremallâhu vechehu fî zemmi ehli’ş-Şâm: “جُفَاةٌ طُغَامٌ عَبِيدٌ أَقْزَامٌh Ve قَزَمٌ [kazem] İşe yaramaz kötü ve kemter mâla denir. Ve bir kimse rezîl ve nâkes ve bed-gevher olmak ma’nâsınadır; yukâlu: قَزِمَ الرَّجُلُ قَزَمًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا كَانَ قَزَمًا Ve bodurluğa denir ki ismdir; yukâlu: بِهِ قَزَمٌ أَيْ قِصَرٌ