Böcek. (* Karaisalı -Adana.)

i. parça, lokma, kırıntı; delgi, matkap. I wrote the address on a bit of paper. (Adresi bir kağıt parçasına yazdım.)

The part of a bridle, usually of iron, which is inserted in
the mouth of a horse, and having appendages to which the reins are
fastened.

Fig.: Anything which curbs or restrains.

To put a bridle upon; to put the bit in the mouth of.

imp. & p. p. of Bite.

A part of anything, such as may be bitten off or taken into
the mouth; a morsel; a bite. Hence: A small piece of anything; a
little; a mite.

Somewhat; something, but not very great.

A tool for boring, of various forms and sizes, usually turned
by means of a brace or bitstock. See Bitstock.

The part of a key which enters the lock and acts upon the bolt
and tumblers.

The cutting iron of a plane.

In the Southern and Southwestern States, a small silver coin
(as the real) formerly current; commonly, one worth about 12 1/2 cents;
also, the sum of 12 1/2 cents.

3d sing. pr. of Bid, for biddeth.

of Bite

of Bite

i. Temizliğe riâyet etmeyen adamların üstünde ve başında ve tavuklarla vesâir hayvânâtta hâsıl olan ve ısırdığı yeri kaşındıran küçük bir cins böcek, kamle, kehle: bit tutmak; baş biti, tavuk biti

i. Temizliğe riâyet etmeyen adamların üstünde ve başında ve tavuklarla vesâir hayvânâtta hâsıl olan ve ısırdığı yeri kaşındıran küçük bir cins böcek, kamle, kehle: bit tutmak; baş biti, tavuk biti

اَلْبِيتَةُ [el-bîtet] (bâ’nın kesriyle) Binâ-i nev’ ve hâlettir ki ondan geceleyiş ile ta’bîr olunur; yukâlu: أَبَاتَهُ اللهُ أَحْسَنَ بِيتَةٍ أَيْ إِبَاتَةٍ Bunda tenvîn, tenvî’ içindir. Ve بِيتَةٌ [bîtet] ve بِيتٌ [bît] (hâ’sız) Sedd-i ramak edecek kût ve gıdâya denir ki murâd akşam tu’mesidir ki gece onunla güzerân eder, te’kîd için leyle muzâf kılınır; yukâlu: مَا لَهُ بِيتُ لَيْلَةٍ وَبِيتَةُ لَيْلَةٍ أَيْ قُوتُ لَيْلَةٍ Ve tevessü’ üzere mutlakan kût ve gıdâya dahi ıtlâk olunur.

(a. i.) : kuvvet, gıda.

اَلْبِيتُ [el-bît] (bâ’nın kesriyle) Kût ma’nâsına da gelir; yukâlu: مَا لَهُ بِيتُ لَيْلَةٍ أَيْ قُوتُ لَيْلَةٍ

اَلْبِتْعُ [el-bit’] (bâ’nın kesri ve tâ’nın sükûnuyla) ve اَلْبِتَعُ [el-bita’] (عِنَبٌ ['ineb] vezninde) Baldan ittihâz olunan kıvâmlı koyu nebîze denir, ‘alâ-kavlin üzüm şırasına denir yâhûd bâ’nın kesriyle hamra denir; yukâlu: شَرِبَ الْبِتْعَ وَالْبِتَعَ أَيْ نَبِيذَ الْعَسَلِ الْمُشْتَدِّ أَوْ هُوَ سُلاَلَةُ الْعِنَبِ أَوْ بِالْكَسْرِ اَلْخَمْرُ Ve بِتْعٌ [bit’] (bâ’nın kesriyle) Uzun adama denir; yukâlu: رَجُلٌ بِتْعٌ أَيْ طَوِيلٌ

اَلْبِتْعُ [el-bit’] (bâ’nın kesri ve tâ’nın sükûnuyla) ve اَلْبِتَعُ [el-bita’] (bâ’nın kesri ve tâ’nın fethiyle) Baldan olan nebîz; قِمْعٌ [kim’]la قِمَعٌ [kima’] gibi ki قِمْعٌ [kim’] hurmâ üzerinde görse? (كورسه) misâlinde olan nesneciktir.