عَنَاقُ الْأَرْضِ ['anâku’l-ard] Fârisîde siyâh-gûş dedikleri cânverdir, Türkîde karakulak dedikleri olacaktır. Cânver-i mezbûr dâ’imâ arslan önünce gidip arslanın habercisi olmakla dâhiyeden ve bir emr-i şedîd ü fazî’den kinâye ederler; yekûlûne: جَاءَ بِالْعَنَاقِ وَبِعَنَاقِ الْأَرْضِ أَيْ بِالدَّاهِيَةِ وَالْأَمْرِ الشَّدِيدِ Ve عَنَاقٌ ['anâk] ve عَنَاقَةٌ ['anâkat] (hâ’yla) Haybet ve hüsrân ve nevmîdî ma’nâsına isti’mâl olunur; yukâlu: جَاءَ فُلَانٌ بِالْعَنَاقِ وَالْعَنَاقَةِ أَيْ بِالْخَيْبَةِ Ve Benâtu Na’ş dedikleri yedi kevkebin vasatında olan kevkebe ıtlâk olunur; niteki “ق،و،د” mâddesinde tafsîl olundu. Ve عَنَاقٌ ['anâk] İki yıllık zekât mâlına denir; kîle ve minhu kavlu Ebî Bekr li-'Umer radıyallâhu 'anhumâ hîne hârebe ehle’r-ridde: “لَوْ مَنَعُونِي عَنَاقًا مِمَّا كَانُوا يُؤَدُّونَهُ إِلَى رَسُولِ اللهِ عَلَيْهِ الصَّلَاةُ وَالسَّلَامُ لَقَاتَلْتُهُمْ عَلَيْهِ” أَيْ زَكَاةَ عَامَيْنِ وَيُرْوَى عِقَالًا وَهُوَ زَكَاةُ عَامٍ Mütercim der ki Nihâye’nin beyânına göre عَنَاقٌ ['anâk]tan murâd bir yaşını tamâm etmemiş dişi oğlaktır, İmâm Şâfi’î bu ma’nâyı ahz ile سِخَالٌ [sihâl]de sadakanın vücûbuna zâhib oldu. Ve ba’zılar iki yıllık mâl-ı zekâtla tefsîr ettiler, niteki عِقَالٌ ['ikâl] bir yıllığa ıtlâk olunur. Ve عَنَاقٌ ['Anâk] Muslim b. ‘Amr el-Bâhilî feresinin ismidir. Ve bir mevzi’ adıdır. Ve Dehnâ’da bir menâre-i 'Âdiyye’nin ya’nî dikili taş gibi bir mîl-i kadîmin adıdır, niteki zu’r-Rumme işbu: “عَنَاقَ فَأَعْلَى وَاحِفَيْنِ كَأَنَّهُ || مِنَ الْبَغْيِ لِلْأَشْبَاحِ سِلْمٌ مُصَالِحُ” beytinde zikr eylemiştir. Ve عَنَاقٌ [‘Anâk] tayyi’ kabîlesi arzında bir vâdî ismidir.