اَلْوَلْعُ [el-vel’] (vâv’ın fethi ve lâm’ın sükûnuyla) Kizb ma’nâsına; yukâlu: وَلْعٌ وَالِعٌ كَمَا يُقَالُ عَجَبٌ عَاجِبٌ يُقَالُ وَلَعَ وَلَعًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا كَذَبَ Ve mecma’-ı Masâdır’da وَلْعٌ [vel’] kelimesin bâb-ı sâliste îrâd etmiştir, zikr olunan ma’nâlarda, pes Cevherî’nin kizb ma’nâsında bâb-ı sâliste gelip hırs ma’nâsında bâb-ı râbi’den gelmesini ihtiyârına muhâlif olur. Ve وَلْعٌ [vel’] Men’ ma’nâsına dahi gelir, yukâlu: مَرَّ فُلَانٌ فَمَا أَدْرِي مَا وَلْعُهُ أَيْ مَا أَدْرِي مَا حَبْسُهُ وَيُقَالُ أَيْضًا مَا أَدْرِي مَا وَالِعَتُهُ بِكَسْرِ اللَّامِ بِمَعْنَى مَانِعَتُهُ