اَلْوَكِيعُ [el-vekî’] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Pek ve metîn ve muhkem nesneye denir; yukâlu: قَلْبٌ وَفَرْوٌ وَفَرَسٌ وَكِيعٌ أَيْ شَدِيدٌ مَتِينٌ Ke-mâ câ’e fî hadîsi’l-meb’asi: فَشَقَّ بَطْنَهُ وَقَالَ hقَلْبٌ وَكِيعٌh أَيْ وَثِيقٌ مَتِينٌ hأَوْ قَلْبٌ وَكِيعٌ فِيهِ عَيْنَانِ تُبْصِرَانِ وَأُذُنَانِ سَمِيعَتَانِh Buna göre kemâl-i kuvvet ve tahkîk ve zabt ve muhâfazasından kinâye olur, gûyâ ki ilkâ olunan şey’i re’ye’l-‘ayn görüp ve sem’a’l-üzün işitmiş gibi zabt ve itkân eder. Ve وَكِيعٌ [vekî’] Le’îm ve fürû-mâyeye denir; yukâlu: فُلاَنٌ وَكِيعٌ لَكِيعٌ أَيْ لَئِيمٌ Ve şol koça denir ki dâ’imâ sürünün önünce gidip sâ’ir koyunlar ona tâbi’ ola ki kösem ta’bîr olunur. Ve وَكِيعٌ [Vekî’] Esmâdandır: Vekî’ b. el-Cerrâh kibâr-ı zühhâd ve a’yân-ı muhaddisindendir, Sufyân-ı sevrî’den ve o tabakada olanlardan rivâyet-i ehâdîs eylemiştir ve tarîk-i Mekke’de Feyd nâm kal’a hâricinde mescidi vardır ki meşhûrdur ve orada vefât eyledi. Ve Vekî’ b. Muhriz ve Vekî’ b. 'Ades yâhûd hades muhaddislerdir.

اَلْوَقِعُ [el-veki’] (vâv’ın fethi ve kâf’ın kesriyle) Şol buluttur ki yufka ola, sehâb-ı rakîk ma’nâsına.