is. ar. 1. Söz verme, bir işi üstüne alma, va‘d, taahhüd, tekeffül: bu işi uhdesine aldı. 2. Vazîfe, bir adamın yapmaya mecbur olduğu iş, dâire-i iktidâr ve müdâhalesi: bu iş filânın uhdesindedir; askerin erzâkı münâkasada filânın uhdesinde kaldı; uhdesine filân memuriyyet tevcîh, ihâle, tefvîz olundu; uhde-i istîhâline filân memuriyyet tevcîh olundu. 3. Bi-hakkın icrâ, altında kalmama, bi-cürmihî: o adam bu işin uhdesinden gelebilir. 4. Mesûliyyet: العهدة علر الراوى el-uhdetü ale’r-râvî = sahîh olup olmaması mesûliyyeti, nakil ve rivâyet edene aittir.