اَلتُّبَّعُ [tubba’] (سُكَّرٌ [sukker] vezninde) Gölgeye ıtlâk olunur, şemse teba’iyyeti için; yukâlu: إِسْمَأَلَّ التُّبَّعُ أَيِ ارْتَفَعَ الظِّلُّ Ve ye’âsîbden ya’nî arı kısmının bey ta’bîr olunan ser-gerdelerinden bir nev’inin ismidir ki beylerbeyileri olacaktır; yukâlu: تَبِعَتِ النَّحْلُ تُبَّعَهَا وَهُوَ ضَرْبٌ مِنَ الْيَعَاسِيبِ يَعْنِي يَعْسُوبَهَا الْأَعْظَمَ Cem’i تَبَابِيعُ [tebâbî’] gelir. Ve تُبَّعٌ [tubba’] Nâs ma’nâsına müsta’meldir; tekûlu: مَا أَدْرِي أَيُّ تُبَّعٍ هُوَ أَيْ أَيُّ النَّاسِ Ve Ahmed b. Sa’îd et-Tubba’î muhaddistir.

اَلتُّبَّعُ [et-tubba’] (tâ’nın zammı ve bâ’nın fethi ve teşdîdiyle) Vâhidi. Ve تُبَّعٌ [tubba’] Gölgeye dahi derler, ظِلٌّ [zill] ma’nâsına. Ve sultâna ظِلُّ اللهِ dediklerine binâ’en ihtimâldir ki melike تُبَّعٌ [tubba’] demiş olalar, bu zikr olunan nüsah-ı Cevherî’nin zâhirinden fehm olunandır. Ammâ ‘ibâre-i kâmûs’ta gölge ma’nâsına olan تُبَّعٌ [tubba’]ı zammeteynle tashîh etmiştir. Ve تُبَّعٌ [tubba’] Bir cins kuşun ismidir. Ve kâmûs’ta ضَرْبٌ مِنَ الطَّيْرِ bedeline ضَرْبٌ مِنَ الْيَعَاسِيبِ demiş ki يَعْسُوبٌ [ya’sûb] arı beğine derler. Bu takdîrce يَعْسُوبٌ [ya’sûb]a تُبَّعٌ [tubba’] ıtlâkı teşbîhen olmak ihtimâli vardır.