Çok küçük ve hafif parçacıklara bölünmüş toprak.

(Tür.) Kök, asıl, cevher. ─ Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

i. 1. İnce un halinde toprak ki, rüzgârla havaya da kalkar, gubâr, rîg: toz toprak, toz duman; toz olmak; toz kalkmak. 2. Her şeyin incesi, un halinde bulunanı: saman tozu, şeker tozu, kuyumcu tozu. 3. sıf. ince toz halinde ilaç ki kağıt parçalarına sarılı olup ekseriya su ile yutulur, sefüf: her yarım saatte bir toz almalı. ≡ sıf. un halinde ince dövülmüş: toz şeker; toz ilaç.

s. 1. Dust. 2. A powder. 3. Any thing very small like dust.

s. For توز, q. v.