is. ar. [ولى vely’den ms: tef‘îl] 1. Birini mütevellî etme, bir vakfa mütevellî nasb etme. 2. Mütevellîlik, mütevellî sıfat ve vazîfesi: tevliyet berâtı.

اَلتَّوْلِيَةُ [et-tevliyet] (تَفْعِلَةٌ [tef’ilet] vezninde) Bu dahi bir adamı bir işe vâlî ve mutasarrıf kılmak ma’nâsınadır; tekûlu: وَلَّيْتُهُ الْأَمْرَ بِمَعْنَى أَوْلَيْتُهُ Ve tâze hurmâ kurumağa yüz tutmak ma’nâsınadır ki ma’nâ-yı âtîden me’hûzdur; yukâlu: وَلَّى الرُّطَبُ إِذَا أَخَذَ فِي الْهَيْجِ Ve bir nesneye ense çevirmek ma’nâsınadır; yukâlu: وَلَّى هَارِبًا إِذَا أَدْبَرَ Ve bir nesneden i’râz edip yüz döndürmek, ‘alâ-kavlin ondan alarga olup ıraklaşmak ma’nâsınadır; yukâlu: وَلَّى الشَّيْءَ وَعَنْهُ إِذَا أَعْرَضَ أَوْ نَأَى Ve تَوْلِيَةٌ فِي الْبَيْعِ [tevliyet fi’l-bey’] ‘Akd-i evvel ile ve semen-i evvel ile mâlik olduğu metâ’ı min-gayri ziyâdetin âhere nakl ve tevcîh ve bey’ eylemekten 'ibârettir; yukâlu: بَاعَهُ تَوْلِيَةً وَهُوَ نَقْلُ مَا مَلَكَهُ بِالْعَقْدِ الْأَوَّلِ وَبِالثَّمَنِ الْأَوَّلِ مِنْ غَيْرِ زِيَادَةٍ

vn. 1. An appointing a person administrator, of an estate in mortmain; also, a being so appointed, Hence, 2. s. The office of administrator or trustee. 3. An appointing a person ruler of a province. 4. A transferring a purchase to another; for the same price, before taking possession.