(a. i. sevt’den) : 1) beraber etme, düz etme, düzleme. 2) ödeme. 3) hükümetçe bir yere gönderilen erlere bilet yerine geçmek üzere verilen kâğıt. 4) netîceye bağlama. Sûret-i tesviye : uylaşmanın sebepleri.

is.ar. [سوى sevî’den ms. tef‘îl] 1. Bir ve müsâvî etme, beraber eyleme. 2. Düz ve müstevî etme: sathını tesviye etmeli. 3. Hall ü fasl ve rü’yet etme: bu işi tesviye ediniz; tesviye-i umûr. Verme, i‘tâ, ödeme: alacağının tesviyesini istid‘â etmiştir: tesviye-i deyn etmek.