(a. i.) : 1) besleyip büyütme, beslenip büyütülme. 2) * eğitim. 3) görgü 4) alıştırma. terbiye-i bedeniyye : beden terbiyesi, jimnastik. 5) hafif cezalandırma. 6) bâzı yemeklere konulan yumurta, limon, sirke salça gibi şeyler. 7) alıştırma [hayvan-] - 8) araba hayvanlarının dizginleri.

i. [ânifetü’l-beyân kelime-i arabiyeden me’hûz] araba beygirinin dizgini.

is. ar. [rebv’den ms. tef’îl. – şiirde nâdiren fârisî âdeti üzere “terbiyet” kullanılır.] 1. Besleyip yetiştirme, büyütme: hayvanât, ipek böceği, tuyûr-ı beytiyye, fidan, çiçek terbiye ediyor. 2. İlim ve edeb öğretme, te’dîb, talim, tehzîb-i ahlâk: çocuklarını iyi terbiye etti; kızına asıl terbiye verecek vâlidesidir; çocuk ilk terbiyeyi âilesinden görür. 3. Alıştırma, ülfet ettirme, te’nîs, talim: ayıyı, maymunu terbiye ederler; terbiye olmuş at. 4. Edeb öğrenmesine medâr olmak üzere hafif sûrette cezâ verme, te’dîb: bu çocuk pek çığırından çıktı, terbiye ister. 5. Bazı yemeklere yumurta ve limon yahut sirke ve salça vesâire ilâvesiyle lezzet verilmesi: çorbayı, pilici, yahniyi terbiye etmek.

vn. 1. A rearing, nursing, training or educating; maintenance; training or education; hence, culture, good manners, good breeding. 2. A correcting or chastising; ad-monition, chastisement. 3. A regulating or improving by the use of chemical or other agents; treatment; hence, seasoning for food; also, anything used as a preservative.