iz. ar. cm: tedrîcât. [dürûc’dan ms. tef’îl] Derece derece yani basamak basamak ilerleme yâhut ilerletme, azar azar hareket: insan her işe tedrîc ile alışır: tedrîc ile kazanılan malın kıymeti bilinir.

اَلتَّدْرِيجُ [et-tedrîc] (تَفْعِيلٌ [tef’îl] vezninde) Bu dahi dürmek ma’nâsınadır; yukâlu: دَرَّجَ الْكِتَابَ تَدْرِيجًا إِذَا طَوَاهُ ve bir kimseyi be-gâyet sıkıştırmakla bî-tâb u tüvân eylemek ma’nâsınadır, gûyâ ki derece derece nihâyet-i tâkat ve gâyet-i mihnete iblâg eylemektir; tekûlu: دَرَّجَنِي الطَّعَامُ أَوِ اْلأَمْرُ أَيْ ضِقْتُ بِهِ ذَرْعًا Ve bir şey’i yâ bir adamı bir nesneye derece derece te’ennî ile vardırmak ma’nâsınadır; yukâlu: دَرَّجَهُ إِلَى كَذَا أَيْ أَدْنَاهُ مِنْهُ

vn. 1. A making or letting move by slow steps; a making learn to walk or to practise walking. 2. A making or letting approach by slow degrees. 3. A matter’s baffling or being too much for one, a being unattainable, unmanageable, or insupportable. 4. A folding or rolling up.