اَلطَّرَزُ [et-taraz] (fethateynle) Bir nesne yakışıksız iken hüsn-i hey’et ve zîbâ kıyâfete girmek ma’nâsınadır; yukâlu: طَرِزَ الشَّيْءُ طَرَزًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا تَشَكَّلَ بَعْدَ ثِخَنٍ Ve bir kimse bed-hûy iken güzel huylu olmak ma’nâsınadır; yukâlu: طَرِزَ الرَّجُلُ إِذَا حَسُنَ خُلُقُهُ بَعْدَ إِسَاءَةٍ Ve libâs husûsunda tekellüf ve ihtimâm edip dâ’imâ nefîs ve fâhir-gîr olmak ma’nâsınadır; yukâlu: طَرِزَ الرَّجُلُ فِي الْمَلْبَسِ إِذَا تَأَنَّقَ فَلَمْ يَلْبَسْ إِلاَّ فَاخِرًا