(a. i. irfân’dan. c. : ta’rîfât) : etrafiyle anlatma, anlatılma; etrafiyle bildirme, bildirilme. 2) bir maddeyi bütün lüzumlu noktalarını içine alır şekilde bir ibare ile anlatma. Harf-i ta’rîf : a. gr. isimlerin mânâsını be-lirtmiye yarıyan el harfi “el-ma’lûm” gibi.

اَلتَّعْرِيفُ [et-ta’rîf] ('alâ-vezni اَلتَّكْرِيم [et-tekrîm]) Bildirmek, إِعْلَامٌ [i’lâm] ma’nâsına. Ve تَعْرِيفٌ [ta’rîf] Azmış kimseyi sâhibi bulsun diye inşâd etmeğe dahi derler. Ve تَعْرِيفٌ [ta’rîf] Bir nesneyi râyiha-i tayyibe ile tîblemeğe dahi derler, عَرْفٌ ['arf]ten me’hûz olmakla, 'ayn’ın fethiyle nitekim mürûr etti; ve kavluhu ta’âlâ: ﴿عَرَّفَهَا لَهُمْ﴾ (محمد، 6) بِمَعْنَى طَيَّبَهَا عَلَى مَا قِيلَ Ve تَعْرِيفٌ [ta’rîf] 'Arafât’ta vukûf etmeğe dahi derler; yukâlu: عَرَّفَ النَّاسُ إِذَا شَهِدُوا عَرَفَاتٍ