i. fa. 1. Tâkat, kuvvet, mecâl: tâb ü tüvânım kalmadı; بی تاب bî-tâb = mecalsiz; تاب آور tâb-âver = kudreti yeten, muktedir:تاب آور مقاومت tâb-âver-i mukâvemet olmak = mukâvemete muktedir olmak. 2. Revnak, nûr, ziyâ: tâb-ı ruhî. 3. Tarâvet, tazelik: آب و تاب âb ü tâb ≡ sıf. fa. [str. teşkiline gider] parlayan veya parlatan nûr-efşân: شب تاب şeb-tâb = gece parlayan, ateş böceği; عالم تاب âlem-tâb = âlemi tenvîr eden.

اَلطَّابُ [et-tâb] (نَابٌ [nâb] vezninde) ve اَلطِّيبُ [et-tîb] (tâ’nın kesriyle) ve اَلطِّيبَةُ [et-tîbet] (hâ’yla) ve اَلتَّطْيَابُ [et-tatyâb] (تَسْيَارٌ [tesyâr] vezninde) Bir nesne pâkîze ve lezîz ve hoş olmak ma’nâsınadır; yukâlu: طَابَ الشَّيْءُ يَطِيبُ طَابًا وَطِيبًا طِيبَةً وَتَطْيَابًا إِذَا لَذَّ وَزَكَا

s. 1. Light, effulgence, radiance; glitter; flash; a ray of light. 2. Polish, burnish. 3. Heat, warmth, ardor. 4. Power, strength. ability. 5. Anger, wrath, rage. 6. A twist, curl, coil; a bend, curve, sinuosity; a curliness, waviness, corrugation; a wrinkle, a plait. 7. Bodily or mental pain, writhing; anguish. 8. Confusion, trouble. 9. The temper of a sword, etc. 10. The keenness ofa sword, etc. 11. The operation of annealing or tempering.

a. (in compounds) 1. Illuminating. 2. Shining. 3. Glowing; hot. 4. Twisting; spinning.

اَلطَّابُ [et-tâb] ve اَلطَّيْبُ [et-tayb] (tâ’nın fethi ve yâ’nın sükûnuyla) ve اَلطَّيِّبُ [et-tayyib] Cümlesi lügattır, bir ma’nâya. 'Ömer b. 'Abdul’azîz’in medhinde eyittiler: “مُقَابَلَ الْأَعْرَاقِ بِالطَّابِ” Ya’nî 'Ömer b. 'Abdul’azîz’in aslı her cihetten gökçektir, ya’nî ata cihetinden 'Ömer b. 'Abdul’azîz b. Mervân b. el-hakem b. Ebi’l-'Âs’dır ve ana cihetinden İbn Ummi 'Âsim bint 'Âsim b. 'Ömer b. el-hattâb’dır. Ve مَقُابَلُ الْأَعْرَاقِ[mukâbelu’l-a’râk] mîm’in zammı ve bâ’nın fethi [ile] حَسَنُ الْوَجْهِ gibidir. Ve أَعْرَاقٌ [a’râk] عِرْقٌ ['irk]ın cem’idir. Ve بِالطَّابِ [bi’t-tâb] مَقُابَلٌ [mukâbel] kelimesine müte’allaktır.