اَلسُّلَّمُ [es-sullem] (سُكَّرٌ [sukker] vezninde) Merdivene denir; mü’ennestir ve ba’zen müzekker olur, دَرَجَةٌ [derecet] ve مِرْقَاةٌ [mirkât] gibi; cem’i سَلَالِيمُ [selâlîm] ve سَلَالِمُ [selâlim] gelir; yukâlu: صَعِدَ عَلَى السُّلَّمِ أَيِ الْمِرْقَاةِ Şârih der ki cây-ı selâmet olan mahall-i fevkânîye teslîm eylediği için ıtlâk olundu. Ve سُلَّمٌ [sullem] Üzengiye ıtlâk olunur; yukâlu: جَعَلَ بِالْفَرَسِ سُلَّمًا أَيْ غَرْزًا Ve Zebbân b. Seyyâr’ın feresi ismidir. Ve عَانَةُ ['Ânet] dedikleri kevâkibin sağ tarafının aşağı semtinde niçe kevkeblere ıtlâk olunur ki merdiven şeklindedir. Ve سُلَّمٌ [sullem] Sebeb ma’nâsına müsta’meldir ki bir nesneye mûsil olan vesîledir; yukâlu: إِتَّخَذَهُ سُلَّمًا أَيْ سَبَبًا