اَلسُّخْطُ [es-suht] (sîn’in zammı ve hâ-yı mu’cemenin sükûnuyla) ve اَلسُّخُطُ [es-suhut] (عُنُقٌ ['unuk] vezninde) ve اَلسَّخَطُ [es-sehat] (جَبَلٌ [cebel] vezninde) ve اَلْمَسْخَطُ [el-meshat] (مَقْعَدٌ [mak’ad] vezninde) رِضَا [ridâ] mukâbilidir ki râzî ve hoşnûd olmamakla gücenmeğe denir. Bu hâlet gazabı müstelzim olmakla kibârın bir nesneyi beğenmeyip hoşnûd olmamak sebebiyle yukarıdan aşağı gücenip darılmasında isti’mâl olunur; غَضَبٌ [gadab]ın mefhûmundan ehasstır. Ve سَخَطٌ [sehat] (fethateynle) Vech-i mezkûr üzere râzî ve hoşnûd olmamak cihetiyle gücenip darılmak ma’nâsınadır. Ve mutlakan darılmak ma’nâsında dahi müsta’meldir; yukâlu: سَخِطَ عَلَيْهِ سَخَطًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا لَمْ يَرْضَ وَغَضِبَ

Mü’ellifin Basâ’ir’de beyânına göre asl سُحْتٌ [suht] bir nesnenin istîsal üzere soyulmuş kabuğuna denir, ba’dehu sâhibine 'âr ve nakîsayı müstelzim olan harâm ve mahzûrede isti’mâl olunmuştur, gûyâ ki sâhibinin dînini ve mürû’etini ihlâk ve istîsâl edip yâhûd bereketi izâle eylediğine mebnîdir. Ve kesb-i habîs-i mezbûr semen-i kelb ve hamr ve hınzîr makûlesi mekâsibdir.

a. 1. Unlawful and canonically valueless to a Muslim. 2. Lawful to be destroyed.

اَلسُّحْتُ [es-suht] ve اَلسُّحُتُ [es-suhut] (sîn’in zammıyla ve hâ’nın sükûnu ve zammıyla) Harâm ma’nâsınadır.

اَلسَّخَطُ [es-sahat] (fethateynle) ve اَلسُّخْطُ [es-suht] (sîn’in zammı ve hâ-i mu’cemenin sükûnuyla) Rızânın hilâfıdır; yukâlu: سَخِطَ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا غَضِبَ