is. cm. ar. fd: sîret. Bkz. سيرت sîret. ≡ fd. gibi. Fahr-i Kâinât (s.a.v.) Efendimizin mübârek terceme-i hâli ve bundan bahs eden kitap ve ilim: Siyer-i Halebî = Halebî’nin yazdığı siyer-i Nebî kitabı; Kütüb-i Siyer; târih ve siyerde yed-i tûlâ ashâbındandır.

اَلشَّجَرُ [eş-şecer] (şîn’in ve cîm’in fethalarıyla) ve اَلشِّجَرُ [eş-şicer] (عِنَبٌ [‘ineb] vezninde) ve اَلشَّجْرَاءُ [eş-şecrâ’] (صَحْرَاءُ [sahrâ’] vezninde) ve اَلشِّيَرُ [eş-şiyer] (yâ-yı tahtiyye ile عِنَبٌ ['ineb] vezninde ki aslî yâhûd cîm’den mübeddeledir) Nebâtât-ı arziyyeden bi-nefsihi sâk üzere kâ’im olana denir, 'alâ-kavlin bi-nefsihi yükselip nemâ bulana denir, gerek hurde ve gerek ulu olsun ve gerek şitâya mukâvim olsun ve gerek şitâya mukâvemetten 'âciz olsun. Müfredleri hâ’yladır.

s. pl. of سیرت 1. Modes of conduct and behaviour; especially, the rules of life practiced by Muhammed. Hence, 2. The Canon laws of Islam.

اَلصِّيَرُ [es-siyer] (sâd’ın kesri ve yâ’nın fethiyle) Cem’i, ağıllar ma’nâsına, سِيرَةٌ [sîret] ile سِيَرٌ [siyer] gibi.