اَلسِّتْرُ [es-sitr] (sîn’in kesri ve tâ-yı fevkıyyenin sükûnuyla) Perdeye denir, cem’i سُتُورٌ [sutûr] ve أَسْتَارٌ [estâr] gelir. Ve korkuya ıtlâk olunur ki setri müstelzimdir; yukâlu: أَحَاطَهُ السِّتْرُ أَيِ الْخَوْفُ Ve utanmağa ıtlâk olunur; yukâlu: أَخَذَهُ السِّتْرُ أَيِ الْحَيَاءُ Ve 'akl ve hûşa ıtlâk olunur ki insâna atvâr-ı nâ-şâyesteden perdedir; yukâlu: هُوَ مِنْ أَهْلِ السِّتْرِ أَيِ الْعَقْلِ 'Abdurrahmân b. Yûsuf es-Sitrî muhaddistir, Beyt-i şerif’in perde-dârı olmuş idi. Ve Yâkût el-hâdim es-Sitrî 'ubbâddandır. Ve 'Alî b. el-Fadl es-Sâmirî ve 'Abdul’azîz b. Muhammed es-Sutûriyyân muhaddislerdir.