(f. i.) : 1) servi, selvi. 2) mec. sevgilinin boyu boşu.

i. fa. Türkçe servi veya selvi denilen maruf ağaç ki yaz kış yeşil durup güzel râyihası olmakla ekseriya mezâristânlarda yetiştirilir: سرو آزاد serv-i âzâd = uzayıp giden amûdî servi: سرو روان serv-i revân, سرو خرامان serv-i hırâmân = kâmet-i mevzûn mahbûbeden kinâyedir.

اَلشَّرْوُ [eş-şerv] (şîn’in fethi ve kesriyle) Bala denir, عَسَلٌ ['asel] ma’nâsına.

vulg. سلوی selvi, s. 1. The cypress, cupressus sempervirens. 2. A graceful youth or woman, a beauty.

اَلثَّرْوُ [es-serv] (sâ’nın fethi ve râ’nın sükûnuyla) Bir nesnenin sayısı çok olmak, kesret-i 'aded ma’nâsına.

اَلسَّرْوَةُ [es-servet] (sîn’in fethi ve râ’nın kezâlik sükûnuyla) Vâhidi, bir سَرْوٌ [serv] ma’nâsına. Ve سَرْوٌ [serv] Dağın sarp yeriyle su akıntısı mâ-beyninde olan yer, rûy-i kûh ma’nâsına. Ve himyer vilâyetinde bir mahallenin dahi ismidir. Ve سَرْوٌ [serv] Mürüvvetle olan sehâya dahi derler; yukâlu: سَرَا يَسْرُو سَرْوًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَسَرِيَ يَسْرَى مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ سَرْوًا أَيْضًا