اَلثَّنْيُ [es-seny] (sâ’nın fethi ve nûn’un sükûnuyla) Bir nesneyi eğmek, عَطْفٌ [‘atf] ma’nâsına; tekûlu: ثَنَيْتُ الشَّيْءَ ثَنْيًا إِذَا عَطَفْتَهُ Ve ثَنْيٌ [seny] Men’ ma’nâsına da gelir; yukâlu: ثَنَاهُ إِذَا كَفَّهُ وَيُقَالُ جَاءَنَا ثَانِيًا مِنْ عِنَانِهِ Ya’nî “Atının uyanın çekerek geldi.” Ve bir kimseyi hâcetinden âhar nesneye tahvîl etmeğe dahi derler; tekûlu: ثَنَيْتُ إِذَا صَرَفْتَهُ عَنْ حَاجَتِهِ Ve bir kimseye ikinci olmağa dahi derler; tekûlu: ثَنَيْتُ إِذَا صِرْتَ لَهُ ثَانِيًا