اَلسَّنَا [es-senâ] (عَصَا [‘asâ] vezninde) Şimşeğin aydınlığına ve parıltısına denir; tekûlu: رَأَيْتُ سَنَا الْبَرْقِ أَيْ ضَوْءَهُ Ve bir cins nebât ismidir ki safrâ’ ve sevdâ’ ve balgamı müshildir, سَنَاءٌ [senâ’] dahi denir medd ile. Bu nebât sinâ-i Mekkî dedikleri nebâttır ki müshil-i ma’rûftur ve bir nev’i dahi vardır ki Rûm diyârında nâbit olmakla sinâ’-i Rûmî derler. Ve سَنَاءٌ [senâ’] Bir çeşit harîr libâs adıdır. Ve Necd ülkesinde bir vâdî adıdır. Ve Senâ bint Esmâ’ b. es-Salt gerçi ümmehâtü’l-mü’minîn riştesine keşîde olup lâkin kable’d-duhûl vefât eyledi.

اَلثَّنَاءُ [es-senâ’] (sâ’nın fethi ve elifin meddi ile) İsmdir, medh etmek ma’nâsından.