(a. i. c. : esmâr, simâr) : 1) meyva, yemiş. 2) mahsul, verim. 3) netîce. Bî-semer : meyvasız; neticesiz. Şecer-i bî-semer, Diraht-ı bî-semer : meyvasız ağaç. İktitâf-ı semer : netîce elde etmek

iz ar. cm. اثمار esmar ve: ( semere ثمره: is. ar. cm. semerât. 1. Yemiş, meyve, nebâtât ve eşcârın tohumlarını hâvî olarak verdikleri me’kûl veya gayr-i me’kûl tane. 2. Fâide, nef‘, kâr: bu işten bir semere görmedim. 3. Hâsıl, netice: bu sa‘yin semeresini elbette görürsünüz.

i. 1. Yük hayvanlarına yükü bağlamak için sırtlarına konulan şey, palan: semer vurmak = hayvana semer komak; semeri devirmek = hayvan semeri düşürmek, atmak. 2. Hammâl arkalıcı.

اَلسَّمَرُ [es-semer] (fethateynle) Geceye denir, leyl ma’nâsına. Ve gece sohbetine ıtlâk olunur. Ve ay karanusuna denir, ظِلُّ الْقَمَرِ [zillu’l-kamer] ma’nâsına ki ayın aydını düşmeyip gölge olan yeridir. Ve dehr ve zamâna ıtlâk olunur. Ve karanlığa ıtlâk olunur, ظُلْمَةٌ [zulmet] ma’nâsına. Ve geceler oturup sohbet eden kimselerin meclisine denir.

s. 1. (n. u. ثمرە ; pl. ثمار pl. pl. ثمر , pl. pl. pl. اثمار , pl. pl. pl. pl. اثامیر) Fruit. 2. Property, wealth. 3. Gold; also, silver. 4. Plants. 5. A small bit of cloud in the sky. 6. Knots in a whip.

s. A porter’s knot or a beast’s packsaddle.

1. Chat by night. 2. (pl. اسمار) A tale told by night. 3. A night assembly; an evening-party.

اَلثَّمَرُ [es-semer] İsm-i cinsdir, kalîle ve kesîre mütenâvildir.

اَلسَّمَرُ [es-semer] (fethateynle) مُسَامَرَةٌ [musâmeret]tir, hikâyet etmek ma’nâsına, 'alâ-mâ se-yecî’u 'akîbehu.