اَلشَّفْقُ [eş-şefk] (دَفْقٌ [defk] vezninde) ve اَلْإِشْفَاقُ [el-işfâk] (hemzenin kesriyle) Sakınmak ma’nâsınadır; yukâlu: شَفَقَ مِنْهُ وَعَلَيْهِ شَفْقًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَأَشْفَقَ إِشْفَاقًا إِذَا حَاذَرَ Ve 'alâ-kavlin sülâsîden müsta’mel değildir. Şârihin beyânına göre مِنْ ile sılalanırsa havf ma’nâsına olup عَلَى ile olursa mihr ve 'inâyet ma’nâsına olur, niteki tefsîri olan مُحَاذَرَةٌ [muhâzeret] dahi böylecedir. Ve إِشْفَاقٌ [işfâk] Bir nesneyi azaltmak ma’nâsınadır; yukâlu: أَشْفَقَ الشَّيْءَ إِذَا قَلَّلَهُ