اَلصَّيْرَمُ [es-sayrem] (حَيْدَرٌ [hayder] vezninde) Re’y ve tedbîri metîn ve üstüvâr olan adama denir ki seyf-i kâtı’ gibi tedbîriyle umûr ve mesâlihi kat’ eder; yukâlu: هُوَ صَيْرَمٌ أَيِ الْمُحْكَمُ الرَّأْيِ Ve âfet ve dâhiyeye denir. Ve bir gün bir gecede hemân bir öğün ta’âm ekl eylemeğe denir; yukâlu: هُوَ يُوَاظِبُ الصَّيْرَمَ أَيِ الْوَجْبَةَ ve yukâlu: هُوَ يَأْكُلُ الصَّيْرَمَ أَيْ مَرَّةً وَاحِدَةً

اَلصَّيْرَمُ [es-sayrem] ('alâ-vezni حَيْدَر [hayder]) Bir gün bir gecede bir kerre yemek; yukâlu: فُلَانٌ يَأْكُلُ الصَّيْرَمَ أَيْ يَأْكُلُ فِي اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ مَرَّةً Ve sâhib-i surâh bu makâmda صَيْرَمٌ [sayrem]in tefsîrinde “be-rûyuftâden bihorden” dediği muhâlif olur, zîrâ Cevherî صَيْرَمٌ [sayrem]i وَجْبَةٌ ile tefsîr etmiştir. Ve وَجْبَةٌ [vecbet] bir gün bir gecede bir kerre ekl etmektir.