interj. A term used by criers to secure attention, somewhat as the oyez of a court official.

اَلصَّلَا [es-salâ] (sâd’ın fethi ve elifin kasrıyla) Kezâlik âteş; bi’l-kesri yumeddu ve bi’l-fethi yuksaru.

اَلصَّلْيُ [es-saly] (sâd’ın fethi ve lâm’ın sükûnuyla) Eti biryân etmek; tekûlu: صَلَيْتُ اللَّحْمَ وَغَيْرَهُ أَصْلِيهِ صَلْيًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي مِثْلُ رَمَيْتُهُ رَمْيًا إِذَا شَوَيْتَهُ Ve fi’l-hadîsi: “أَنَّهُ أُتِيَ بِشَاةٍ مَصْلِيَّةٍ أَيْ مَشْوِيَّةٍ” Ve صَلْيٌ [saly] Bir kimseyi âteş olduğu mekâna dâhil etmeğe dahi derler; tekûlu: صَلَيْتُ الرَّجُلَ نَارًا إِذَا أَدْخَلْتَهُ النَّارَ وَجَعَلْتَهُ يَصْلَاهَا Ve صَلَا [salâ] Kuyruk yanına derler ki maksûd kurbdür. Ve صَلْي [saly] Bir husûsta bir kimseye dâm kurmağa dahi derler helâk olsun diye; tekûlu: صَلَيْتُ لِفُلَانٍ إِذَا عَمِلْتَ لَهُ فِي أَمْرٍ تُرِيدُ أَنْ تَمْحَلَ بِهِ فِيهِ وَتُوقِعَهُ فِي هَلَكَةٍ