اَلصَّخْرُ [es-sahr] (sâd’ın fethi ve hâ’nın sükûnuyla) Kaya.

اَلصَّهْرُ [es-sahr] (sâd’ın fethi ve hâ’nın sükûnuyla) Eritmek.

s. (pl. اسحار سحور،) A lung; the lungs, the lights; or, the heart, liver, and lights together.

اَلسَّحْرُ [es-sahr] (sîn’in fethi ve hâ’nın sükûnuyla) Kezâlik öyken ma’nâsınadır.

vn. & s. 1. A mocking, jeering, scoffing; ridicule. 2. (sahr) A ship’s having a fair wind.

اَلشَّخِيرُ [eş-şehîr] (şîn’in fethiyle) ve اَلشَّخْرُ [eş-şahr] (فَخْرٌ [fahr] vezninde) Boğazın içinden yâhûd genizden seslenmek ma’nâsınadır ki ba’zılar bu gûne tekellüm ederler; yukâlu: شَخَرَ الرَّجُلُ شَخِيرًا وَشَخْرًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا صَاتَ مِنَ الْحَلْقِ أَوِ الْأَنْفِ Ve at kişnemek yâhûd ağızından seslenmek ma’nâsınadır ki murâd okramaktır; yukâlu: شَخَرَ الْفَرَسُ إِذَا صَهَلَ أَوْ صَاتَ مِنْ فَمِهِ Bu ma’nâlarda شَخِيرٌ [şehîr] ism dahi olur. Ve شَخِيرٌ [şahîr] Beri öte gezip çiynemekten nâşî dağdan ve bayırdan ufanıp dağılan toprak ve çakıl makûlesine denir. Ve شَخْرٌ [şahr] شَرْخٌ [şarh] gibi civânlık hengâmının evveline denir; yukâlu: هُوَ فِي شَخْرِ الشَّبَابِ أَيْ أَوَّلِهِ Zâhiren شَرْخٌ [şarh] maklûbudur. Ve شَخْرُ الرَّحْلِ [şahru’r-rahl] Semerin ön kaşıyla art kaşının mâ-beynine denir; ve minhu yukâlu: لاَ يَزَالُ فُلاَنٌ بَيْنَ شَخْرَيِ الرَّحْلِ وَهُوَ مَا بَيْنَ الْقَادِمَةِ وَالْآخِرَةِ إِذَا كَانَ مِسْفَارًا Ve شَخْرُ الْإِسْتِ [şahru’l-ist] Götün yarığına denir; شَرْخُ الْإِسْتِ [şarhu’l-ist] gibi. Ve شَخْرٌ [şahr] Kezâlik masdar olur, dâbbe kısmı içinde galle ve 'alef olan hararı ve çuvalı ağızıyla yırtıp dağıtmak ma’nâsına; yukâlu: شَخَرَ الْبَعِيرُ مَا فِي الْغِرَارَةِ شَخْرًا إِذَا بَدَّدَهَا وَخَرَّقَهَا

(a. sahre’nin c.) : (bkz. : suhûr).

(a. i. c. : suhûr) : kaya.

iz. ar. cm: suhûr. ve: ( sahra صخره: is. ar. cm: saharât. 1. Kaya, büyük taş. 2. Arz. Taş ve toprak envâıyla meâdin-i muhtelifenin hâl-i tabîîde bulunan parçaları, fr. Roche.

s. (n. u. صخرە, pl. صخور) Rock; rocks.