اَلرَّيْطَةُ [er-reytat] (râ’nın fethi ve yâ’nın sükûnuyla) Şol çara denir ki bir enden nesc-i vâhid üzere dokunmuş ola ki dikiş yeri olmaya, hatunlar bürünürler. ‘Alâ-kavlin dülbend gibi ince ve mülâyim nesc olunmuş ola. Cem’-i cinsi رَيْطٌ [reyt] ve cem’-i sîği رِيَاطٌ [riyât] gelir; yukâlu: خَرَجَتْ تَسْحَبُ رِيطَتَهَا وَهِيَ مُلَاءَةٌ غَيْرُ ذَاتِ لِفْقَيْنِ كُلُّهَا نَسْجٌ وَاحِدٌ وَقِطْعَةٌ وَاحِدَةٌ أَوْ كُلُّ ثَوْبٍ لَيِّنٍ رَقِيقٍ Ve رَيْطَةُ [Reytat] Arz-ı Şenû’e’de bir mevzi’ adıdır. Ve Reyta bint Munebbih ve Reyta bint el-hâris sahâbiyyelerdir.