(f. i.) : 1) kurtulma, kurtuluş, (bkz. : halâs). 2) erkek adı.

i. Kurtulma, kurtuluş, hâlas: rehâ bulmak = kurtulmak, halâs bulmak.

اَلرَّحَى [er-rehâ] (hâ-yı mühmele ile عَصَا [‘asâ] vezninde) Değirmene denir, âsiyâ ma’nâsına. Ve bu mü’ennestir, tesniyesi رَحَوَانِ [rehavân]dır ki iki hacerdir ve yâ’iyye dahi olmakla رَحَيَانِ [rehayân] denir fetehâtla; cem’i أَرْحِي [erhî] gelir hemzenin fethi ve hâ’nın kesriyle ve أَرْحَاءٌ [erhâ’] gelir ve أُرْحِيٌّ [urhiyy] gelir hemzenin zammıyla ve رُحِيٌّ [ruhiyy] ve رِحِيٌّ [rihiyy] gelir râ’ların zammı ve kesriyle ve أَرْحِيَةٌ [erhiyet] gelir ki nâdirdir, gûyâ ki cem’ü’l-cem’dir.

s. Ease, freedom from care, comfort.

s. Escape; preservation; salvation.

اَرْحَاءٌ [erhâ’] Azı dişlerine dahi derler, 'alâ-mâ se-yecî’u. Ve رَحًى [rehâ] Bir pâre değirmi yere dahi derler ki yüksek ola. Ve رَحًى [rehâ] Bir kavmin ulusuna dahi derler, سَيِّدُ الْقَوْمِ ma’nâsına. Ve رَحَى الْحَرْبِ [reha’l-harb] Harbin 'azîmine dahi derler. Ve رَحَى السَّحَابِ [reha’s-sahâb] Bulutun değirmisine de derler. Ve رَحًى [rehâ] Deve göğsünde olan değirmiye dahi derler. Ve azı dişine de derler. Ve bir mevzi’in dahi ismidir. Ve رَحًى [rehâ] Şol deve sürüsüne dahi derler ki izdihâm üzere ola.