اَلرَّخْمُ [er-rahm] (râ’nın fethiyle) ve اَلرَّخَمُ [er-reham] (fethateynle) ve اَلرَّخَمَةُ [er-rehamet] (fetehâtla) إِرْخَامٌ [irhâm] ma’nâsınadır; yukâlu: رَخَمَتِ الدَّجَاجَةُ الْبَيْضَ وَعَلَيْهِ رَخْمًا وَرَخَمًا وَرَخَمَةً مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا حَضَنَتْهُ Şârih der ki burada zamîrler müşevveştir. Ve رَخَمٌ [reham] ve رَخَمَةٌ [rehamet] Çocukla vâlidesi erişip oynaşmak ma’nâsınadır; yukâlu: رَخَمَتِ الْمَرْأَةُ وَلَدَهَا رَخَمًا وَرَخَمَةً مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَالثَّالِثِ إِذَا لَاعَبَتْهُ Ve rahm ve şefkat eylemek ma’nâsınadır; pes mühmele ve mu’ceme bir ma’nâyadır; tekûlu: رَخَمْتُ الشَّيْءَ أَيْ رَحِمْتُهُ Ve savt yâ kelâm âheste ve nerm ve mülâyim olmak ma’nâsınadır; yukâlu: رَخَمَ الصَّوْتُ أَوِ الْكَلَامُ رَخَمًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا لَانَ وَسَهُلَ