ft. 1. Okumaya sevk ve icbâr veya müsâade etmek: başım ağrıdığı için kimseye sesle bir şey okutmam; mektubu kime okutmuş? 2. Ders vermek, öğretmek, tedrîs etmek: sabahları arabî ve öğleden sonra fârisî okutuyor. 3. Tahsîl ettirmek, tahsîle koymak: oğullarını okutmadı. 4. Okuyup üflemek için bir rukye-hâna göstermek: çocuğu havâleye uğramış, okutmaya götürüyordu; sen kendini okut = aklını başına devşir. 5. Terkîn etmek, hîle ve desâyîs öğretmek: kendisini okutmuşlar.

v. t. See اوقوتمق.

v. t. 1. To make or let be read or recited. 2. To make or let be studied. 3. To teach. 4. To make or let a sick person have a prayer or incantation recited over him.

Füruht etmek, satmak.