اَلنَّوْعُ [en-nev’] (nûn’un fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Türlü ve gûne ve darb ve sınf ma’nâsınadır. Ve bu جِنْسٌ [cins]ten ehasstır, meselâ hayvân جِنْسٌ [cins] ve insân نَوْعٌ [nev’]dir, kezâlik levn جِنْسٌ [cins] ve أَحْمَرُ [ahmer] nev’dir; yukâlu: نَوْعٌ مِنْهُ أَيْ ضَرْبٌ مِنْهُ وَصِنْفٌ مِنْهُ Ve نَوْعٌ [nev’] Masdar olur, taleb eylemek ma’nâsına; yukâlu: نَاعَهُ يَنُوعُهُ نَوْعًا إِذَا طَلَبَهُ Ve tavşancıl kuşu aşağıya doğru süzülüp inmeğe yönelmek ma’nâsınadır; yukâlu: نَاعَتِ الْعُقَابُ إِذَا اَجْنَحَتْ لِلْإِنْقِضَاضِ Ve iki yana salınmak ma’nâsınadır; yukâlu: نَاعَ الْغُصْنُ إِذَا تَمَايَلَ

اَلنَّوْءُ [en-nev’] Zahmet ve meşakkatle durmak ve düşmek ma’nâsına da gelir azdâddandır; yukâlu: نَاءَ بِالْحِمْلِ إِذَا نَهَضَ بِهِ مُثْقَلًا Ya’nî yükü ağırlıkla kaldırsa; ve yukâlu eyzan: نَاءَ بِهِ الْحِمْلُ إِذَا أَثْقَلَهُ Ya’nî yük ağır gelse ve yukâlu: اَلْمَرْأَةُ تَنُوءُ بِهَا عَجِيزَتُهَا أَيْ تُثْقِلُهَا وَهِيَ تَنُوءُ بِعَجِيزَتِهَا أَيْ تَنْهَضُ بِهِ مُثْقَلَةً

اَلنَّوْعُ [en-nev’] (nûn’un fethi ve vâv’ın sükûnuyla) جِنْسٌ [cins]ten ahasstır.