(a. i. c. : ensür, nüsûr, nisâr) : 1) akbaba [kuş] . 2) kartal. 3) Nûh kavminin putlarından biri. nesr-i tâir veya nesr-üt-tâir : astr. batı yönünde görülen parlak bir yıldız. Kartal burcunun T şeklindeki yapısında iki hattın birleşme yerinde bulunan bu burcun en parlak yıldızı, (alpha Aquila). fr. Alta’ır.

(a. i.) : manzum olmıyan söz.

iz. ar. 1. Dağıtma, yayma: bu çiçek bir râyiha-i tayyibe neşr ediyor. 2. Herkese duyurma, işâ’a: havâdis neşretmek. 3. Evrâk-ı havadis vesâir matbûâta derc etme veya ettirme: bazımakâlât-ı nâfia neşretti; bu havâdisi en evvel neşreden filân gazetedir. 4. Bir kitap ve gazete vesâire tab’ edip enzâr-ı âmmeye koma: birçok kütüb-i müfîde neşretti; Matba’a-i Âmire tarafından neşrolunan kitaplar; kendisi bir gazete neşrediyor. 5. Umûma yetiştirme, ta’mîm, umûmî hâline koyma: neşr-i maârif; neşr-i ulûm. 6. Yevm-i kıyâmette bütün insanların dirilmesi: haşr u neşr. ba. حشر haşr. || ed. leff ü neşr. ba. لف leff.

iz. ar. 1. Dağıtma, yayma: bu çiçek bir râyiha-i tayyibe neşr ediyor. 2. Herkese duyurma, işâ’a: havâdis neşretmek. 3. Evrâk-ı havadis vesâir matbûâta derc etme veya ettirme: bazımakâlât-ı nâfia neşretti; bu havâdisi en evvel neşreden filân gazetedir. 4. Bir kitap ve gazete vesâire tab’ edip enzâr-ı âmmeye koma: birçok kütüb-i müfîde neşretti; Matba’a-i Âmire tarafından neşrolunan kitaplar; kendisi bir gazete neşrediyor. 5. Umûma yetiştirme, ta’mîm, umûmî hâline koyma: neşr-i maârif; neşr-i ulûm. 6. Yevm-i kıyâmette bütün insanların dirilmesi: haşr u neşr. ba. حشر haşr. || ed. leff ü neşr. ba. لف leff.

اَلنَّشْرُ [en-neşr] (حَشْرٌ [haşr] vezninde) Râyiha-i tayyibeye denir. 'Alâ-kavlin e’amdır ve ‘alâ-re’yin nisvân kısmı uyuduktan sonra zuhûr eden ağzının ve yanlarının râyihasına denir. Ve bu yayılmak ma’nâsından me’hûzdur. Ve نَشْرٌ [neşr] ve نُشُورٌ [nuşûr] (ظُهُورٌ [zuhûr] vezninde) Masdar olur, meyyiti ihyâ eylemek ma’nâsınadır. Ve bu ma’nâda lâzım olurlar, dirilmek, hayât ma’nâsına; yukâlu: نَشَرَ اللهُ الْمَوْتَى فَنَشَرُوا نَشْرًا وَنُشُورًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ أَيْ أَحْيَاهُمْ فَحَيُوا Ve نَشْرٌ [neşr] Şol çayıra ıtlâk olunur ki yerinde kurumuş olup ‘akib-i sayfta yağmur sebebiyle tâzelenip yeşermiş ola; sonradan hayât bulduğu sebebiyle. Ve نَشْرٌ [neşr] Ağacın yaprağı her tarafa dağılmak ma’nâsınadır; yukâlu: نَشَرَتْ أَوْرَاقُ الشَّجَرِ بِمَعْنَى انْتَشَرَتْ Ve ağaç yapraklanmak ma’nâsınadır; yukâlu: نَشَرَ الشَّجَرُ إِذَا أَوْرَقَ Ve uyuz olmak ma’nâsınadır; yukâlu: نَشَرَ نَشْرُهُ أَيْ جَرَبُهُ Ve câme makûlesi nesneyi yayıp açmak ma’nâsınadır ki طَيٌّ [tayy] mukâbilidir; yukâlu: نَشَرَ الثَّوْبَ وَنَحْوَهُ إِذَا بَسَطَهُ Ve ağaç yonmak ma’nâsınadır; yukâlu: نَشَرَ الْخَشَبَ إِذَا نَحَتَهُ Ve dağıtmak ma’nâsınadır; yukâlu: نَشَرَ الشَّيْءَ إِذَا فَرَّقَهُ Ve نَشْرٌ [neşr] Şol perâkende kavm ve cemâ’ate ıtlâk olunur ki bir ser-gerdenin zîr-i cem’ ü zabtında olmaya. Bunda fethateynle de lügattir. Ve burada نَشْرٌ [neşr], مَنْشُورٌ [menşûr] ma’nâsınadır; yukâlu: جَاءَ الْقَوْمُ نَشْرًا وَنَشَرًا أَيْ مُتَفَرِّقِينَ لاَ يَجْمَعُهُمْ رَئِيسٌ Ve نَشْرٌ [neşr] Nebât bitmeğe başlamak ma’nâsına müsta’meldir ki hayâtıdır; yukâlu: مَا أَحْسَنَ نَشْرَ النَّبْتِ أَيْ بَدْءَ نَبَاتِهَا Ve bir haberi fâş ve şâyi’ kılmak ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: نَشَرَ الْخَبَرَ نَشْرًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَالْأَوَّلِ إِذَا أَذَاعَهُ Ve نَشْرٌ [Neşr] Esâmîdendir. Muhammed b. Neşr muhaddisîndendir ki ondan Leys b. Ebî Suleym rivâyet-i hadîs eyledi. Ve نَشْرٌ [neşr] Bulutlu günde yel esmek ma’nâsınadır ki bulutu neşr eder; yukâlu: نَشَرَتِ الرِّيحُ إِذَا هَبَّتْ يَوْمَ غَيْمٍ Ve mecnûna yâhûd hastaya rukye ve efsûn eylemek ma’nâsınadır ki 'illetini neşr ve izâle eder; yukâlu: نَشَرَ عَنِ الْمَجْنُونِ وَالْمَرِيضِ إِذَا رَقَاهُ Ve نُشُورٌ [nuşûr] Yere yağmur yağmakla nebât bitirmek ma’nâsınadır; yukâlu: نَشَرَتِ الْأَرْضُ نُشُورًا إِذَا أَصَابَهَا الرَّبِيعُ فَأَنْبَتَتْ

vulg. nesir, s. Prose.

vn. & s. 1. A scattering broadcast.

s. (pl. انسر نسور،) 1. The vulture. 2. Name of the ancient Arabian idol Nisroch.

اَلنَّسْرُ [en-nesr] (nûn’un fethi ve sîn’in kesriyle) Kerkes dedikleri kuştur.