(f. i.) : 1) hafif ıslaklık, az yaşlık, (bkz. : rutubet).

i. fa. 1. Hafif sûrette ıslaklık, az yaşlık: bu çamaşırda biraz nem vardır; ütü ile nemini almalı. 2. Havada veya bir binanın içinde ve duvarlarında olan yaşlık, rutûbet: havada, bu odada çok nem vardır. 3. Gece yağıp ortalığa konan incecik damlalar, çiğ, nedâ, şebnem, jâle: gece nem yağar.

(for نەیم), comp. 1. My what? whatsoever I have. 2. What am I? Whatsoever I am.

s. 1. Moisture, dampness. 2. A suspicion. 3. T. a. Moist, damp.

نَمْ [nem] (nûn’un fethi ve mîm’in sükûn üzere binâsıyla) Emr-i hâzırdır, نَوْمٌ [nevm]den. Ve nûn’un fethi müstakbelinde meftûh olduğuna binâ’endir, zîrâ elife kalb olunan vâv ictimâ’-ı sâkineynden ötürü sâkıt olmuştur.